Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen!
Ik wilde je vandaag inspireren met deze uitspraak. Maar het voelt niet eerlijk. Ik merk dat het voelt als een te gemakkelijke, bijna cliché uitspraak. Eentje waar ik te weinig mee kan. Het is zo makkelijk gezegd. Want hoe doe ik dat dan? Mezelf zijn in mijn onderneming?
Wat is ‘jezelf zijn’ eigenlijk?
Ben ik mezelf (pas) wanneer ik al die laagjes heb afgepeld die mij in de afgelopen jaren zo hebben gediend? Die beschermlaagjes waardoor ik staande bleef als mens en onderneemster? En wanneer is dat dan precies? Wanneer is het dan zover?
Of ben ik mezelf wanneer het me lukt om in het NU (bescherming of niet) te laten zien wat er is? Gewoon delen en daarmee inspireren. Of het nu strategisch is of niet. Dit laatste inspireert me. Het maakt me mens.
Durf ik in mijn gedrag te laten zien wie ik écht ben? Te laten zien wat er écht is?
Bijvoorbeeld dat ik onzeker ben. En dat ik ook weleens uitstel of met knikkende knieën en vlekken in mijn nek een sales-gesprek voer.
Dat ik me geraakt voel door een klant die nee zegt? Of een baan heb naast mijn coachpraktijk?
Heb ik de moed in me om open en eerlijk mezelf te laten zien, zoals het is?
Om eerlijk te zijn zit daar voor mij een uitdaging. Maar ik voel ook dat dit dé weg is die ik wil bewandelen. Juist ook om jou te inspireren.
Ik ben benieuwd hoe dat voor jou is. Ik merk dat ik met regelmaat mezelf anders (beter?) voordoe dan ik eigenlijk ben.
En dan bedoel ik bijvoorbeeld dat ik:
– Zeg dat het goed met me gaat, terwijl ik me toch echt rot voel
– Doe alsof het me niet raakt terwijl ik wel kan janken
– Hulp kan gebruiken maar zeg dat ik alles onder controle heb
– Baal dat mijn collega wél 10 nieuwe aanmeldingen heeft én ik maar 5
– Oordeel over iemand om erbij te horen
Hoe zou het zijn dat ik mag leren van mezelf dat dit oké is. Dat ik mezelf hierom mag accepteren. Dat het oké is waar ik nu ben. En dat ik écht zie dat achter al mijn gedrag – juist het gedrag waar ik minder blij mee ben – een positieve intentie zit.
